Δεκεμβρίου | 2014 | 26ο Δημοτικό Σχολείο Θεσ/νίκης

Λίμερικ ονομάζεται ένα είδος ποίησης, που αποτελείται από μια χιουμοριστική στροφή πέντε στίχων και έχει ομοιοκαταληξία που ακολουθεί τον κανόνα αα-ββ-α, δηλαδή ο 1^ος στίχος ομοιοκαταληκτεί με τον 2^ο και τον 5^ο στίχο και ο 3^ος με τον 4^ο.
Είναι ποιήματα σύντομα, σατιρικά ή απλώς κωμικά, α-νοηματικά/ά-λογα.
Τα λίμερικ πρωτοδημοσιεύτηκαν στην Αγγλία , με ρίζες από παραδοσιακές ? λαϊκές ποιητικές φόρμες στα 1719. Αναγνωρίστηκαν ως δόκιμο ποιητικό είδος το 1846, με το έργο του Εδουάρδου Ληρ: «Το βιβλίο των ανοησιών» (The book of nonsense). Το έργο αυτό πρόσφερε στην Ποίηση μια ανάλαφρη, παιχνιδιάρικη διάσταση και μια πρωτόγνωρη ελευθερία.
Τον Λιρ τον μιμήθηκαν μεγάλοι συγγραφείς, όπως ο Σουίνμπερν, ο Τένυσον, ο Κίπλινγκ, αλλά μάλλον δεν μπόρεσαν να τον φτάσουν.

Στην Ελλάδα, πρώτος που αποπειράθηκε να γράψει λίμερικ είναι ο Γιώργος Σεφέρης. Μάλιστα, πήγε να αποδώσει τον όρο στα ελληνικά με τη λέξη «ληρολόγημα», συνδυάζοντας το όνομα του Λιρ με τη λέξη «λήρος», που σημαίνει τρελή κουβέντα, ασυνάρτητα λόγια. Το 1975 εξέδωσε μια συλλογή από λίμερικ, με τον τίτλο «Ποιήματα με ζωγραφιές σε μικρά παιδιά».

Οι πρώτοι μελετητές της Ιστορίας της Ελληνικής Παιδικής Λογοτεχνίαs (Δ.Δάκος και Χ. Σακελλαρίου) αντιμετώπισαν το λίμερικ επιφυλακτικά έως και απορριπτικά . Υποστήριζαν ότι αφήνει τελικά στη ψυχή του παιδιού ένα κενό και δεν οικοδομεί μέσα του κάτι θετικό.
Σύγχρονοι μελετητές (Β. Αναγνωστόπουλος, Αλ. Ακριτόπουλος), όμως,επισημαίνουν την αξία του μέσα στις δυνατότητες της λογοπλασίας, του χιούμορ και του ρυθμού που το διακρίνουν.
Ο Gianni Rodari, το θεωρεί ως ιδανικό ποιητικό είδος στη σχολική τάξη, τόσο ως ακρόαση, απαγγελία- αποδοχή, όσο και ως τρόπο δημιουργικής έκφρασης από τα παιδιά.

πηγή: https://pappanna.wordpress.com/2012/02/25/%CF%84%CE%B1-%CE%BB%CE%B7%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1-%CE%BB%CE%AF%CE%BC%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BA-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%84%CF%84%CE%AC%CE%BE%CE%B7/

Απολαύστε τα «λίμερικ» που είναι δημιουργίες των μαθητών και μαθητριών της ΣΤ” τάξης του σχολείου μας:

Ο ξάδερφός μου

Ο Χρήστος είναι ξάδερφός μου

κι έκανε μια χαζομάρα που έμεινε στο μυαλό μου.

Άφησε την πόρτα του αυτοκινήτου ανοιχτή

και μπήκε μέσα ένα φίδι μεγάλο και παχύ.

Και τρόμαξε ο Χρήστος ο ξάδερφός μου.

Εύα Κ.

Το ξανθό κορίτσι απ? τη Ρωσία

Χαρούμενο έτρεχε στην εκκλησία.

Με το λευκό μαντίλι στο κεφάλι

και το λευκό φόρεμα που ?χε βάλει.

Άγγελο θύμιζε εξ ουρανού.

Γιώργος Ν.

Σουβλακερινό

Σ? ένα σχολείο μακρινό

κάπου στον Ισημερινό

ήταν τρεις φίλες κολλητάκια

που έτρωγαν πολλά σουβλάκια

όμως πάθαν κάτι τρομερό: την αρρώστια «σουβλακερινό».

Εκεί στον Ισημερινό

δεν είχαν αντίδοτο για το σουβλακερινό.

Έτσι πήρανε μια βάρκα

απ? το λιμάνι «Ζάρκα»

και πήγαν στο «Σουβρινό».

Αφού βρήκαν το αντίδοτο

το ήπιαν όλο αυτό

και γίνανε καλά

σταμάτησε να τους πονάει η κοιλιά

μείναν φίλες κολλητές.

Ραλλία Μ.

Λίμερικ

Ήταν κάποτε ένα παπάκι

που φορούσε πάντα ροζ μπλουζάκι.

Βρήκε κάποτε μια μπίλια

και στη συνέχεια άλλες χίλια

βρήκε το παπάκι μ? ένα ροζ μπλουζάκι.

Θα? θελα μια κοπέλα από την Κρήτη

που να μην έχει πολύ μεγάλη μύτη

να ?χει στα ρουθούνια έναν κρίκο

που ?χει πάνω έναν λύκο.

Αυτά θέλω για μια κοπέλα από την Κρήτη.

Ήθελα να ?χω τρία πουλιά

ένα μεγάλο και δυο μικρά

το ένα να κελαηδάει, το άλλο να σφυρίζει

αλλά το τρίτο να γκαρίζει,

που ?θελα ?γω τρία πουλιά.

Έχω ένα φίλο από τη Σάμο

που τρώει μέρα νύχτα άμμο.

Έχει στο κεφάλι έναν φιόγκο

και τριγυρνάει σαν τον τζιτζιφιόγκο.

Και που λες έχω έναν φίλο από τη Σάμο.

Βρήκα ένα βαρελάκι

που ?χει μέσα δυο λογιών κρασάκι,

το ένα κίτρινο, το άλλο κόκκινο

και το βαρελάκι μπορδοροδοκόκκινο,

εγώ που βρήκα ένα βαρελάκι.

Είδα στο δρόμο μια γατούλα

που μου φάνηκε λίγο χαζούλα.

Με κοιτούσε πονηρά

και κουνούσε την ουρά,

η μικρούλα η γατούλα.

Χριστίνα Ι.

Αχ, μικρέ σκαντζοχοιρούλη!

Σε θαυμάσαμε μικρούλη!

Πώς κοιλιόσουν μες στα φρούτα

κι έκανες μια τσαλαβούτα.

Αχ, μικρέ σκαντζοχοιρούλη!

Η αγάπη απ? τ? αδέλφια σου

πόσο σου ?φτιαξε τα κέφια σου!

Κι η μαμά σου καμαρώνει

και φουσκώνει σαν παγόνι!

Αχ, μικρό σκαντζοχοιράκι μου!

Ο σκαντζοχοιρούλης μια μέρα λαμπερή

Πήγε βόλτα στο Μισσισσιππή

κι έκανε μια μεγάλη βουτιά

και του πέσαν τα βρακιά.

Αχ, μικρέ σκαντζοχοιρούλη!

Αχ, βρε ατακτούλη

μικρέ μου ομορφούλη

που ανέβηκες στην κληματαριά

κι έφαγες όλα τα τσαμπιά.

Αχ, μικρέ σκαντζοχοιρούλη!

Αχ, μικρέ μου παχουλέ

μικρέ μου στρογγυλέ

κάνε δίαιτα να γίνεις λεπτός

και πολύ δυνατός

να σε φωνάζουν «λεπτέ» κι όχι «χοντρέ»

Χάρης Τ.

Ο ντελάλης

Ο ντελάλης ο καλός

κάθε μέρα και κακός

ήταν μέσα στο θυμό

για το νέο το κακό,

ο ντελάλης ο καλός.

Ήταν ένας καστανάς

με δυο μάτια να κοιτάς

όλη μέρα στον καπνό

κι όλο έτρωγε σανό.

Αχ! Αυτός ο καστανάς!

Ο τσιγκούνης νερουλάς

που δε σου ?δινε να φας

κι όλο φύτευε μαϊντανό

για να φτιάξει φαγητό.

Αχ! Αυτός ο τσιγκούνης νερουλάς!

Βασίλης Β.

Τα ταξίδια της κοπέλας

Ήταν μια κοπέλα από τη δύση

που ετοιμαζότανε να πάει στο Παρίσι.

Ξέχασε όμως τη βαλίτσα της

μαζί και τη φουστίτσα της.

Έτσι δεν είχε ρούχα στο Παρίσι.

Μια κοπέλα από τη Γροιλανδία

αποφάσισε να πάει στην Ινδία.

Στην Ινδία γνώρισε τη Μαρία

- μία όμορφη κυρία ?

κι άφησε μόνη της τη Γροιλανδία.

Ειρήνη Μ.

Με λένε Τρελαντώνη,

έφαγα ένα πεπόνι,

μου ?κατσε στο λαιμό

κι έκανα εμετό.

Γιατί με λένε Τρελαντώνη;

Θοδωρής Τ.

Είμαι ένα μικρό καράβι

που χωράω στο λιμάνι

κάνω βόλτες πέρα δώθε

μ? αγαπούσαν όλοι τότε

και κανένας δε με φτάνει.

Γιάννης Δ.

Ήταν μια από τη Μάνη

που έφτιαχνε πίτες και τις ονόμαζε «Άνη».

Τις έβαζε σ? ένα ταψί

το αγαπημένο της «ψιτ»

κι αυτά τα έδινε στη μαμά της.

Ήταν ένας από την Πόλη

που κρατούσε κομπολόι

κι όταν έβρεχε πολύ

κι ήτανε στο Τοπ Καπί

έπαιρνε μια ομπρέλα για να βγει.

Πασχάλης Μ.

Λίμερικ

Με το ζόρι το πρωί πάμε σχολείο,

άλλοτε με ζέστη, άλλοτε με κρύο,

άλλος με φουντωτά μαλλιά, άλλος κουρεμένος,

άλλος πάει νωρίς και άλλος καθυστερημένος.

Άιντε, παιδιά, χτυπάει κουδούνι.

Γλώσσα, Μαθηματικά, Ιστορία, Φυσική

Δωσ? μου μια σφυρίχτρα να κάνω Γυμναστική.

Θρησκευτικά, Τεχνικά και Αγωγή

δεν έχουν σχέση με τη Μουσική.

Διάβασε κανείς σήμερα;

Μιχάλης Β.

Το παπί και το παλικάρι.

Κάποτε ήταν ένα παπί

που έκανε πι, πι, πι

πήγε στο φεγγάρι

και πήρε μαζί του ένα μαξιλάρι

και από τότε μένει εκεί το παπί.

Ζούσε στο φεγγάρι

κι ένα όμορφο παλικάρι

γνώρισε και το παπί

που έκανε πι, πι, πι

και το παπί έγινε φίλος με το παλικάρι.

Στράτος Χ.

Πτηνοζωοποιήματα

Χθες το βράδυ στο λιβάδι

κυνηγούσα ένα κοπάδι

ήτανε νομίζω χήνες

άσπρες ? μαύρες και τσαχπίνες

και με πούπουλο σαν χάδι μέσα στο λιβάδι.

Μες στο δάσος περπατούσα

πέρα δώθε και μιλούσα

και με άκουσε η μαϊμού

και μου είπε «σου και μου»

μα εγώ δεν της μιλούσα, περπατούσα.

Στου Αιγαίου τα νησιά

κολυμπούσα με παπιά

μα τρομάξανε και φύγαν

και δεν είδα και πού πήγαν

και τα ψάχνω στα νησιά.

Γιώργος Π.

Η χώρα

Είναι μια χώρα μακρινή

τέλεια και φανταστική

πόλεις έχει πάρα πολλές

που είναι πολύ λαμπερές

τι τεράστια είν ?αυτή!

Θάνος Σ.

Απ? την Αγγλία ο κύριος Χιπς

τρώει όλο φις έντ τσιπς

κρατάει όλο μια ομπρέλα

γιατί βρέχει όλη μέρα,

ο κακόμοιρος ο κύριος Χιπς.

Ο Σινάν απ? το Παρίσι

έχει στο σχολείο σούπερ κρίση

παίζει και βιολί και ντραμ

βλέπει και τη Νότρε Νταμ

ο Σινάν απ? το Παρίσι.

Ο Μισέλ απ? τη Γαλλία

αγαπά πολύ τα πλοία

είναι το μέγα το σαΐνι

πλοίαρχος θέλει να γίνει

ο Μισέλ στη Μασσαλία

Παναγιώτης Τ.

Ήταν ένα γατί

που ?τρεχε στην Αμερική

έπεσε από ένα δέντρο

έγινε σαν καβαλέτο

κι έτρεχε στην Αμερική ένα τετράγωνο γατί.

Κώστας Α.

Ήταν ένας μαρκαδόρος

που ήτανε και πιτσαδόρος

έφαγε όλη την πίτσα

και μετά μπήκε στη βαλίτσα

ο πιτσαδόρος μαρκαδόρος.

Υπήρχε κι ένας μπαλαδόρος

που ήτανε και πιτσαδόρος

όμως μια μέρα η μπάλα

έπεσε στη μεγάλη του κεφάλα,

ο κολπαδόρος μπαλαδόρος πιτσαδόρος.

Θανάσης Ρ.

Λίμερικ

Ήταν μια νεράιδα από τη Μογγολία

Που τα? όνομά της ήταν Μαριλία.

Έχει δυο όμορφα φτερά

και μαλλιά φανταχτερά.

Πού να είναι τώρα η Μαριλία;

Ήταν ένας γάτος από την Περσία

κι είχε τρελή φαντασία

έτρωγε πολλές σαρδέλες

είχε στα αυτιά κορδέλες

κι έκανε και φασαρία.

Ήταν μια κοπέλα από την Κίνα

που τη φώναζαν Κατίνα

διάβαζε πολλά βιβλία

για να πάει στη Γαλλία

και να δει τα μέρη εκείνα.

Ήταν κάποτε μια γοργόνα

που έπαιζε με μια σφεντόνα

βλέπει έν? αγόρι και το χτυπάει

και τ? αγόρι παραπατάει

γιατί κάνεις έτσι κυρά γοργόνα;

Βασίλης Σ.

Στα πλαίσια της εβδομάδας περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, με τους μαθητές της ΣΤ΄τάξης, προχωρήσαμε στον καλλωπισμό της αυλής του σχολείου.Με την ευγενική χορηγία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων, προμηθευτήκαμε είκοσι τέσσερα δενδρύλια και τα φυτέψαμε στην αυλή του σχολείου. Ο κάθε μαθητής υιοθέτησε το δικό του δενδράκι, το έδωσε όνομα και ανέλαβε εθελοντικά την ευθύνη να το φροντίζει μέχρι το τέλος της σχολικής χρονιάς.

Όλες οι παραπάνω δράσεις, πραγματοποιήθηκαν με τη αμέριστη βοήθεια και συνεργασία των εκπαιδευτικών του σχολείου, Αντωνιάδη Α και Χαριτάκη Α.